Een stukje richting Portugal

17 Mei

Zamora was weer een prachtige stad om te bezoeken. Het is werkelijk ongelofelijk: in Salamanca 2 Kathedralen en op 60 km afstand in Zamora weer een. We fietsen echt de Zilverroute: het is goud en zilver in de kerken en Kathedralen. Wat een prachtige kunstwerken en hoe gul allemaal geschonken door bisschoppen...
In het museum zagen we ook prachtige wandtapijten uit Vlaanderen. Ik vraag me wel eens af hoeveel mensen daar aan gewerkt hebben en hoeveel vrouw-uren in zo'n enorm doek zitten. Wat een geduld. Ongekend voor de snelle wereld waarin wij nu leven.

Vandaag hadden we een stevige fietsdag voor de boek. 85 km en alsmaar op en af. Het begon met 'jasje uit, jasje aan' weer en al snel bleek het fietspad dat we eerst zouden rijden afgesloten te zijn. Een mevrouw legde uit dat we het wel konden fietsen, maar aan het eind zouden we er niet van af kunnen. We hebben het hek dat er stond nu maar gerespecteerd en hebben de Carreterra genomen. Er viel vandaag nog wel genoeg spannends te beleven onderweg.

Het gebied doet in alle opzichten aan de Ardennen denken: de rotsen zijn van lijsteen, het gaat op en af en het weer is navenant.

De wind zat aanvankelijk tegen en was wel zo vlagerig dat we er met afdalen ook goed rekening mee moesten houden. Het is best eng om ineens door zo'n windvlaag opzij geblazen te worden. Voor een bui moesten we toch de regenkleding aan en na verloop van tijd kon dat weer uit... Even zagen we de zon, maar de regen won het. Terwijl we de regenkleding maar weer aantrokken passeerde ons een jong stel met blote armen en benen. Brr, koud.
Nadien passeerden wij hen weer: zij hadden aanzienlijk meer bagage omdat ze kampeerden. Het was een Belgisch koppel en zij had al gezien dat wij met hetzelfde boekske reden: ja ja het boekje van de Zilverroute van Benjaminse.

We wilden vanwege de regen weer lunchen onderweg maar er waren geen mogelijkheden. Wel mochten we in een bar onder genot van een kopje koffie ons eigen brood eten, dat was aardig. Door de mannen in de bar werden onze fietsen nadien geïnspecteerd en goed bevonden! We fietsen een stuk dat wat van de route afligt, een alternatief, en het voorbij trekken van Caminogangers is  duidelijk nog niet zo ingeburgerd hier. Het is nog een bezienswaardigheid.

We zitten nu in een Casa Rural, we waren net op tijd voor een enorme  bui binnen. Het is een uitgestorven dorpje maar in het weekend zit het huis vol! Ook dat doet aan de Ardennen denken, het is echt een wandelgebied en MTB gebied. De eigenaar had al wel geconstateerd dat er veel Nederlandse fietsers bij hem aanklopten en begrijpt nu ook waarom!