Met een frisse wind op en af

18 Mei
We hebben heerlijk geslapen in het piepkleine bergdorpje en na een prima ontbijt gingen we op stap voor even korte maar heftige etappe. Even stukje door Portugal. Eerst een heel stuk dalen Dan door even Portugees dorpje: in plaats van asfalt was de weg hier geplaveid met kinderkopjes. De Careterra op zijn Portugees. Natuurlijk moesten we in het dorpje over een bruggetje en daarna ging het met 10-12% omhoog. Dat trok ik even niet en dus werd het de benenwagen. Die brengt me dan ook wel weer omhoog tot ik weer op de fiets kan. Pierre was vandaag de betere man!!

Er stond een stevige frisse wind de hele dag en die hadden we op kop. Om de een of andere reden gaan wij er altijd vanuit dat het in de bergen niet waait, nou dat doet het wel en flink ook.

Na een klim naar ruim 900 meter ging het weer omlaag naar het volgende dorpje: daar leek de tijd helemaal stil gestaan te hebben. Echt een klein bergdorpje, we kwamen nog een man met paard-en-wagen tegen. Ik was net te laat om een foto te maken.

Na een kopje koffie in de berm met de gebruikelijke cakejes (ik heb van mijn leven nog nooit zoveel cakejes gegeten) moesten weer aan een klimpartij geloven nu tot bijna 1100 meter. Meestal gaan wegen in de bergen tussen 2 bergen door, nu ging het voor mijn gevoel over de top. Ik vraag me af wie zo'n traject voor een weg bepaalt. Zo liggen ook in de ene regio de dorpjes en stadjes op de top en nu liggen ze juist in dalen. Bij riviertjes natuurlijk. Waar water is is leven.

Het was een zware tocht vandaag en toch zijn we in totaal meer 700 meter gestegen, terwijl het gisteren in totaal 1000 was. Het was wel een prachtig gebied waar we doorheen trokken. opvallend is dat hier de heide bloeit en dat samen met de kleur van de brem is natuurlijk een prachtig gezicht.

Nu puffen we uit in een hotel in Puebla de Sanabria en gaan dat straks maar een bekijken.