Regen..

12 Mei
De binnenstad van Cáceres was prachtig, middeleeuws en goed bewaard gebleven. We bezochten een museum waar onderin nog een grote ruimte was gevonden waar de pilaren in water stonden: de putten van de stad. Ik liet me bovendien verleiden om een oud Arabisch huis te bezoeken. Er hing een enorme wierooklucht binnen en Pierre beweerde dat hij dat over een week nog zou ruiken, maar ik hoor er niks meer over. Het huisje was wel leuk: de mannen vertrekken, een binnenplaatsje vol met planten, de vrouwenvertrekken en een vertrek kennelijk voor een imam. De jonge man die gezegd had dat zijn vader dit huisje ontdekt had, liet me nog een put zien waar water omhoog gehaald werd voor in de keuken en in de hammam, die nog onder het huisje was. Kortom het was een bijzonder bezoekje, er was heel wat te zien.
Cáceres heeft Romeinse, Moorse, Joodse en Christelijke invloeden en al die culturen komen tot uiting in die oude binnenstad. Helaas waren vanwege een 3 daags festival midden in de stad de kerken dicht en moesten we dat dus missen.

Intussen was het weer niet je dat, de ene hoosbui volgde de andere op en we kregen natte voeten!! Wel jammer voor de festivalgangers, die toch met grote getale op de Plaze Mayor samenstroomden. Toen het eenmaal begon galmde de muziek over het plein. Wij vonden het wel best. Ons hotel lag er heel dichtbij en ons bed lonkte.

Vanochtend de stad uit was een hele toer. Eerst de regenpakken aan en toen op weg om een rustige weg te vinden naar Casar de Cáceres. Dat leek heel aardig te lukken tot we ons lieten verleiden een fietspad langs de weg aan te houden. We bleken de rondweg te fietsen... Na een half uur waren we letterlijk terug bij af: de ingang van het hotel... De nieuwe poging slaagde en ons werd ook duidelijk waar we de mist in gegaan waren met de route. Met al onze navigatie apparatuur en onze boekjes, kan het dus toch nog mis gaan: een menselijke fout noemen we dat, haha

Na een kilometer of 12 kwamen we weer op de Provinciale weg terecht, die nu heel wat drukker was dan het stuk van gisteren. Toen leek het wel autoloze zondag, de weg voor ons alleen. Alsof de regen ons niet deerde schoten we lekker op. De wereld, althans dat stuk waar wij ons bevonden, geurde dankzij de regen heerlijk naar alles wat langs de weg groeide en bloeide. Aanvankelijk fietsten we door een gebied van Asterix en Obeliks: weiden met enorme rotspartijen met koeien of schapen.  Hier is geen meter plat, vandaar dat ons land hier Paises Bajes heet.

Gisteren zag ik trouwens in een wei koeien staan met allemaal de hoorns omhoog wijzend, zoals de stieren van het stierenvechten dat hier in de omgeving nog allemaal beoefend wordt. Er stond 1 koe bij met de hoorns horizontaal, zoals bij ons, een beetje sneu gezicht moet ik zeggen..

De route ging langs een enorm stuwmeer, waar net als bij Reschen in Italie een toren in stond. Stuwmeren zijn er te over en we zagen ook plekken waar zonnepanelen opgesteld stonden.

Na 35 km dronken we ergens een kopje koffie met iets er bij. Ik probeerde een broodje, maar dat kan na 11 uur niet. dan is de tijd van het ontbijten voorbij en neem je een stevig cakeje bij de koffie. Ook prima om op veder te fietsen! Ons plan om weer in een dorpje warm te lunchen viel in duigen. Er viel niks te lunchen. Hier geen gebied voor Tripadvisor.. Gelukkig was er wel een winkeltje waar ik brood, paté en yoghurt kon scoren. De Man in de winkel vond het grappig dat ik ongezoete yoghurt koos, alsof ik op dieet was. Hij heeft geen idee wat we onderweg allemaal nuttigen om op te kunnen fietsen.

Uiteindelijk zijn we neergestreken in Carcaboso in een Hostal. Stiekum genieten we wel van het feit dat het allemaal geregeld is. Vandaag was dan een tocht van 90 km, maar het was goed te doen ondanks de regen en we waren er om 3 uur. Lekker uitrusten voor morgen.