In de bergen

20 Mei
Gisteren ontmoetten we in het hotel een stel Belgen, wandelaars, uit Jabeke. Zij hadden er ook al heel wat tochten opzitten. Van huis naar Santiago in 61/2 maand, vorig jaar van Florence naar Rome, nu van Sevilla naar Santiago. Ach ja, de dochter woont naast hen en past op het huis en de hond.. De WiFi deed het in het hotel niet en dat was even lastig, want naast een IPad had hij een eenvoudige mobiele telefoon met een Spaanse telefoonkaart, dus hotspotten zoals wij wel doen, dat was er niet bij.

Wel grappig: we zijn allemaal pelgrims, maar WiFi, een goede douche en bed, een goed maal aan het eind van de dag, de was op tijd droog en alle apparaten weer op tijd opgeladen, we hebben nog al wat noten op onze zang. Pelgrimeren anno 2017.

In de omgeving waar we fietsen wordt de TGV aangelegd en dat betekent dat we een stukje van 10 km om moeten rijden: en dat in de bergen. Daat gaat dus omhoog en omlaag en omhoog en omlaag. Het is wel een prachtige omgeving, dat maakt weer veel goed. Het is overigens een prachtig Mountainbike gebied, overal zien we routes op grote borden aangegeven. Er wordt wel degelijk wat aan tourisme gedaan op deze manier.

In een piepklein dorpje onderweg maken we een foto van mensen die op het land aan het werk zijn: net als in Nepal gaat het hier nog allemaal met de hand. 's Morgens gaat men met een klein pikhouweeltje op weg. De tijd heeft hier echt stilgestaan, want het is geen openluchtmuseum.

Met onze lunch: het brood van de vorige dag, breek ik een stukje van een kies af. Gelukkig heb ik geen pijn maar het is wel even balen. Dit reizen met de fiets of te voet is leuk, maar het valt of staat met een goede gezondheid en een goede conditie en daar word ik weer even aan herinnerd.

Nog een omweg vermijdend dalen we af via een verhard pad met nogal wat steenslag. Het is oppassen geblazen maar we hebben de tijd. We komen terecht in Laza in een privé Albergue, waar we huizen tezamen met 11 peregrinos. Morgen op naar Ourense.