Van Valderrobres naar Morella
Ook vanmorgen kregen we weer een heerlijk ontbijt. Helaas beperken we ons tot toast en jam, omdat het heerlijke eten van de avond ervoor nog hoog zit. De tijden van lunch en avondeten zijn hier laat. We hebben ons laten vertellen dat het stamt uit een tijd waarin de mensen vaak 2 banen hadden. De lunch is van 2 tot 4 en het avondeten vaak pas om half negen en soms zelfs 9 uur. Gisteravond hadden na een salade allebei een schouder Pierre van een lammetje, ik van een geitje. Heerlijk en met een lekker glas wijn er bij ook nog. Maar dan naar bed.., is even lastig. Nou ja het was toch erg lekker.
Ik sliep die nacht onder een laken met kant en kant aan de kussensloop. Het was allemaal zo prachtig, niet erg om even wat minder goed te slapen.
We gingen weer op weg. Dus moest ik mijn helm weer op, zonde want na het wassen en föhnen van mijn haar zit het juist heel leuk... En daar blijft niks van over.
Stiekum zagen we allebei wel wat op tegen de tocht vandaag: we hadden 45 km gepland maar daarin zaten 2 pieken en de 2e zou heftig zijn. Na de eerste even een kopje koffie bij een cafeetje op een pleintje. Er zaten alleen mannen daar, allemaal aan het ontbijt met koffie en een borrel, of met bier of wijn. De klok van de kerk sloeg eerst 4 keer en daarna met een andere toon: 10 keer. Het was 10 uur. Pierre heeft ontdekt dat de klokken elk kwartier slaan. Eerst 1 keer, met het half uur 2 keer, dan 3 keer en dan 4 keer en daarna het aantal slagen van het uur.
In het volgende traject van onze tocht vandaag wordt de omgeving steeds ruiger. Eerst gaat het nog door een rivierdal met een goeddeels drooggevallen rivier. We ruiken en zien veel varkensbedrijven (die heerlijke varkenswangen komen ergens vandaan), af en toe rijdt er ook een vrachtwagen vol met varkens. Luchtwassers kennen ze hier niet, dat is zeker.
Van lieverlee gaat de weg omhoog, stevig omhoog. We moeten er tegenaan. Af en toe staan we uit te puffen langs de kant en op zo'n moment komen 2 jonge mannen op racefietsen met lichte bagage voorbij.. Al klimmend vragen we ons af of de electrische fietsen van de 2 stellen die we ontmoetten genoeg stroom hebben voor dit traject.
Bijna boven staat er een bord langs de weg met een koe. Hoezo oppassen voor koeien op de weg?? Maar ja hoor, even verderop horen we de bellen. Hoog op de berg staan in een grote wei inderdaad koeien. De weien zijn afgezet met muurtjes om het water vast te houden. Slim gedaan!
Na 5 km hebben we het grootste deel van de klim van 500 meter omhoog bedwongen en in de schaduw genieten we van onze zelfgemaakte lunch. Daarna moeten we nog wel een stukje omhoog maar we laten ons niet kennen! En na 45 km ontwaren we de apenrots waar we vannacht slapen: Morella. Een stadje met op de top een kasteel dat de Spanjaarden op de Moren hebben veroverd.
Ik begrijp nooit hoe ze zo iets hebben kunnen bouwen, zo onwijs hoog op een rots. Je ziet vandaar de omgeving natuurlijk goed, maar als een leger beneden gaat liggen en je langzaam uitrookt en uithongert begin je toch niks? Ik vraag me ook altijd af of ze er water hebben. Nou ja, ik zal het niet weten. Ik ben helemaal naar boven geklommen: 1100 meter hoog. Pfff
Het stadje heeft ook een heeel mooie kerk met echt prachtige aspecten: een heel mooi orgel, een koor met een prachtige opgang helemaal gebeeldhouwd. Een altaar met heel veel goud dat mij dan weer minder aanspreekt maar alles bij elkaar is het een juweel.
We wandelen nog wat door het stadje en drinken nog even iets om daarna langs steile weggetjes en allemaal trappen terug te gaan naar ons hotel. Dat was trouwens lastig te vinden in deze stad: op de GPS bleek het gewoon een paralel straatje te zijn van waar we stonden, maar met al die trappen en trappetjes, was dat nog echt wel even iets om uit toe zoeken waar het was. We zitten hier weer goed, de was is weer gedaan, en het verslag is weer klaar.
