Van Montblanc naar Ulldemolins

Het was gisteren heel gezellig in de stad met al die in middeleeuwse kleding gestoken mensen. Om 8 uur 's avonds gingen ze in optocht door de oude binnenstad: met paarden en ridders, met muziek en trommels, met dansende dames en met een paard en wagen. Het was prachtig. Leuk als zo'n grote menigte daaraan deelneemt!! Ondanks de kou, want het was wel echt koud na de regen, hebben we nog wat gedronken en gegeten bij de enorme barbecue die was aangericht. Helaas vonden meer mensen het koud want het terrein was lang niet zo vol als men wel gewild had.

Tja wat moet je ook met 7 graden hier, veel te koud voor deze tijd van het jaar. Voor de temperatuur hadden we beter in februari in Nederland kunnen fietsen...

Vandaag hadden we maar 35 km gepland. Het was weer een klimdag, niet zo gek als je hier gaat fietsen, en na 10km kwamen we langs het klooster Poblet: een cistercienzer klooster dat op de wereld erfgoedlijst staat. Het is ontstaan na 1100 en heeft enorm gebloeid na het ontstaan. Uiteraard is het ook verlaten geweest en deels afgebroken en in de twintigste eeuw gerestaureerd en ook weer door monniken bewoond geraakt.

Het was prachtig. De cistercienzers bouwden sober, en alleen de graven in de kerk waren rijkelijk versierd. Net als het altaar. De herbevolking met monniken kwam uit Italie en dat is te zien. Aangezien we hier in het wijngebied Montsant zijn, waren er in het klooster ook ruimten waar wijn gemaakte werd. De monniken hebben hier vooral de wijnen gemaakt.

Na bezoek aan het klooster en een zelfgemaakt kopje koffie met versnapering, even uit de wind in de zon, klommen we weer op de fiets om langzaam stijgend gedurende vele kilometers verderop te geraken. De omgeving verandert telkens en dat is echt genieten. We stappen vanwege de klim regelmatig af want het is heftiger dan het plaatje deed vermoeden. Er staat veel thijm langs de weg te bloeien, ik zou haast zeggen op de weg! En hier en daar zie ik ook bloeiende rozemarijn. Gek genoeg gebruiken ze niet veel kruiden in de keuken, althans voorzover we tot nog toe proeven.

Vanmorgen voor vertrekt mocht ik even bij de Angels in de keuken kijken. Ik had het recept van de varkenswangen gevraagd en dat werd me in de keuken uitgelegd!! Een voor onze begrippen kleine keuken, kwa ruimte om te koken maar iets groter dan ik thuis heb. En daarin stonden 3 dames te kokkerellen. Heerlijk rook het al. Daarbij hebben ze overal ook een open vuur waarin ze grillen en ook het brood roosteren. 'S Morgens als eerste gaat het vuur aan!

De afgelopen dagen fietsen we door een gebied met roestrode klei en in elk plaatsje was een hoge schoorsteen. Kennelijk is het een gebied geweest waar stenen werden gebakken. De meeste gebouwen daarvan zijn vervallen, sommigen hebben een nieuwe functie zoals de bibliotheek in Igualada.

We fietsen van vallei naar vallei en als we hoog zitten is de wereld ruig, alsof een reus met blokken heeft zitten spelen.. In het lager gelegen gebied zijn er druivenstruiken die nog maar net uitlopen, olijfboomgaarden en boomgaarden met fruitbomen. Ook zie ik wel hazalaars. Er onder staat geen sprietje onkruid...

Het dorp waar we nu zitten: Ulldemolins is haast te klein om op de kaart te vinden. Weer treffen we het met eten: nummer 1 van 3... We zitten lekker in de zo'n op een groot dakterras, het lijkt wel Nepal.