Naar Monesterio

8 mei 2017 - Monesterio, Spanje

8 Mei
We hebben ons biertje al gehad....

Vandaag waren we al vroeg op stap. Half 7 op terwijl het nog donker was, 7 uur ontbijt, kwart voor 8 op die fiets. Het was nog koud zelfs. We fietsen lekker over asfalt en de weg was niet druk. Het avontuur was een ree op de weg die zich alsmaar door ons of auto's liet opjagen en vanwege manshoge hekken om de weilanden niet weg kon. Zo duurde het een hele poos tot hij eindelijk bij een boerderij over het hek kon springen en tenminste ergens binnengaands was. Tot onze geruststelling dan. Een ree aanrijden is niet fijn!!

We hebben onderweg de Ibericovarkens gezien!!  En natuurlijk heb ik ze op de foto gezet al schrokken ze erg van mijn verschijnen en rende ze snel weg. De foto laat dus vooral achterwerken zien..

Dankzij de koelte van de ochtend fietsten we lekker door en hadden rond het middaguur al 45 km achter de rug. Terwijl we in Almaden de la Plata nog lekker een kopje koffie in een bar gedronken hadden, a raison van 2 euro. Lekker. In Real de Jara hebben we bij de kerk in de schaduw lekker geluncht en nog even uitgerust om daarna het laatste maar pittige stuk naar Monesterio de ondernemen. Toen was het ook weer warm, maar gelukkig hadden we vandaag voor voldoende water gezorgd.

Bij aankomst bij het hostel werden we begroet door de mensen die we al ontmoet hadden tijdens de Santiagofietstocht in Nederland. Gezellige mensen die zelf voor het eerst met de fiets op stap zijn en dus kortere dagetappes doen. Morgen fietsen we waarschijnlijk samen op.

Ik heb vandaag al blauwe kiekendieven gezien en waarschijnlijk de eerste gier. Ik hoop ze vaker te zien onderweg. Onderweg, al klimmend, werden we aangemoedeigd door het hop-hop van de Hop, leuk! Ik zag en hoorde de grauwe gors, dat is lang geleden dat ik die gezien heb. Nieuw voor mij is de blauwe ekster die hier veel te zien is. Ik zag ook een vogel waar ik de naam nog niet van weet... Dat kan ook gebeuren.

En dan de vegetatie: de oleanders bloeien volop en langs de weg zien we regelmatig vijgcactussen. Dat typeert wel hoe droog het hier kan zijn. De Ibericovarkens liepen in een gebied met kurkeiken. Ik moet nog goed rondkijken om het allemaal in me op te nemen en als de weg goed te berijden is, heb ik daar lekker de tijd voor!!

Foto’s