Van Triste naar Biescas

Zaterdag 7 mei van Triste naar Biescas 63KM en 789 hoogtemeters
Vannacht heb ik liggen luisteren naar de nachtegalen! Ik ben weer in slaap gevallen en werd om een uur of 2 weer wakker en hoorde ze nog steeds. Oh wat een bijzondere ervaring is dat toch.

Na een heerlijk ontbijt bonden we onze spullen weer op de fietsen en daalden voorzichtig het steile pad naar de weg weer af. We hadden gezien dat er een pannaderia in het dorpje was en brood wilden we voor onderweg wel meenemen. Pas na 40KM zou er een redelijke plaats zijn waar we iets konden kopen, dus beter maar goed voorbereid op pad gaan.
Nou, de bakker had helemaal nog geen brood.. Kennelijk hoeft dat er pas om een uur of 11 te zijn. Bij het ontbijt eet men hier toast, cakejes of iets anders zoets. Brood komt pas bij het middag en avondmaal op tafel. Gelukkig had de bakker wel croissants en chocoladebroodjes en daar kun je ook prima op fietsen.

We fietsen weer een prachtige route, waarbij vermeld mag worden dat die wel stevig op en af ging. Gelukkig hebben we inmiddels leren spelen met de combinatie van ondersteuning en versnelling en bedwingen we die hellingen vakkundig. Dat houd wel in dat het jongste meisje als laatste bovenkomt, want met een kleinere batterij moet ik me aanpassen kwa ondersteuning. 
De fietsen met grotere batterijen hebben een klein nadeel dat de versnelling minder laag kan en bij een steil stuk dus meer ondersteuning aan moet, omdat je als fietser anders geen cadans meer houdt. We zijn inmiddels helemaal op elkaar ingespeeld en genieten volop van wat de omgeving ons biedt.

Na 25 KM doen we een klein plaatsje aan waar we even koffie drinken. Er zitten een paar mannen buiten bij de bar, die geel en oranje spul drinken uit koffieglaasjes... Volgens de barkeeper ga je daar niet beter van fietsen. Bij een pannaderia kloppen we aan voor een groot rond brood dat gelukkig voor ons gesneden wordt. We hebben geen groot mes bij ons om het brood tegen je buik aan (na een kruisje onder het brood) in grote boterhammen te snijden, dus deze geste van gesneden brood is helemaal top. De bakker vraagt zich ondertussen af waar toch al die fietsers steeds vandaan komen. Hij is er al achter dat het om de Routa Iberica gaat. Meestal zijn de fietsers Nederlands of Belgisch en ze fietsen van of naar Lourdes en dan van of naar hetzij Lissabon of Sevilla. Achteraf hebben we spijt dat we de man niet even onze boekjes hebben laten zien. Dat had hij vast leuk gevonden.

Na 30KM moeten we een drukke weg rijden, zo druk dat we haast niet overgestoken komen op de weg linksaf op te gaan. Het is een stukje aanrijroute voor de snelweg en zal later veel rustiger worden. automobilisten houden netjes rekening met ons en wij fietsen in feite in de strook naast de weg, die gelukkig vrij is van allerlei ongeregeldheden!!

Na 40KM bereiken we Sabinanigo waar we lunchen met ons gesneden brood en de worst, ham en kaas die we gisteren overhielden van ons avondmaal. Even verderop konden we bij een supermarktje wat boodschappen doen, ook voor morgen. Onze yoghurt bij de lunch namen we dus pas bij een stop op een groot terrein bij een benzinepomp. Daar was een Nederlands stel hun camper schoon aan het poetsen: hij op een stellage zodat hij bij het dak kon, zij gaf hem de waterspuit aan, die wegschoot.... Waterballet.
Met belangstelling vroegen ze naar onze tocht en wij naar die van hen. Zij waren een half jaar onderweg en gingen nu naar huis. 

Wij weer op de fiets en na een klein stukje grote weg konden we weer opnieuw een landweggetjes op voor de laatste KM van vandaag. Ineens liet de tjiftjaf van zich horen, die heb ik al die tijd echt niet gehoord. Het is kennelijk een fluiter die in Sanje niet veel voorkomt

Trouwens ook dit laatste stukje zagen en hoorden we koeien met bellen om, wat een herrie. Hoe zou dat voor koeien zijn om al bellend te grazen, bellebellebel. Daar word je toch gek van. In Zwitserland heeft volgens mij een enkele koe een bel om en bij geiten heeft de leider er een: de belhamel. Wie bedenkt zo iets en welk nut heeft het?

Morgen met Moederdag gaan we echt de pas op: weliswaar maar 25KM maar wel alleen maar omhoog. We hopen dat er niet teveel motormuizen zijn.. We gaan morgen naar Formigal een wintersportplaatsje 5 KM voor de top. Lekker spannend!