Van Nevers naar Châtillon-en-Bazois 93 km en 182 hoogtemeters

We zaten vannacht in feite in een backpackershotel en als zodanig was het ook een prima onderkomen. Het bed was klein maar tot nu toe valt vooral op dat de matrassen overal prima zijn. Die bedden is wel grappig: de ene keer liggen we dicht op elkaar in een smal bedje, de andere keer is het bed zo breed dat we bijna naar elkaar moeten roepen...

Het ontbijt voor vanochtend was wel een dingetje: voor een net iets uitgebreider ontbijt dan het pure Franse: koffie, sap en croissant, moesten we per persoon een lijst langs lopen en opgeven wat we wilden. Alles werd ingegeven in de computer. Aan het eind zei de man van de receptie: "en nu zijn we nog niet klaar, want jullie geven allemaal op dat je jam wil, maar ik heb 3 soorten jam: kersen, abrikozen en pruimen..." Dan wilden we alle drie de soorten. "OK, dan is het klaar" zei hij "en als het morgen niet genoeg is, dan kun je gewoon iets bijvragen!" Wat een grap. Het leek alsof hij speelde: ik moet dit van mijn baas en ik ben gewoon gekke Henkie....

We aten gisteren, op aanraden van een mevrouw in de straat, in een restaurant van oude glorie. Er is verschil tussen vergane glorie en oude glorie. Oude glorie is qua kaart passé,  de dame die ons bediende was zeker in de 70, maar de kwaliteit is prima. Zo aten we een oud toetje, dat heerlijk was: milles feuilles met frambozen: het is een opstapeling eerst een vierkant koekje van bladerdeeg, dan slagroom en frambozen, weer een laagje bladerdeeg, opnieuw slagroom en frambozen, en tot slot weer bladerdeeg bestrooid met poedersuiker. Onze buurvrouw kreeg daarop nog wat slagroom en een framboos, dat ontbrak bij ons. Het was heerlijk en luchtig!!

Vanochtend zijn we na het minutieus opgestelde ontbijt het hotel ontvlucht... En na een bezoek aan de bakker voor brood en croissants onderweg vingen we de tocht van vandaag aan: de langste afstand van de hele tocht: 90km. We fietsen de hele dag langs kanalen, van het ene naar het andere. Het is dus vlak behalve bij de sluisjes waar we soms even stijl moeten klimmen.We moeten goed op de bestrating letten, want af en toe is het pad aan onderhoud toe. Toch zie ik wel hoe mooi de omgeving is. Hier en daar weiden helemaal geel van de boterbloemen. We fietsen langs een wei waar wel 30 koereigertjes in lopen. Ik vraag me al een tijdje af waarom hier geen ooievaars te zien zijn, en ineens langs de weg wijzen mensen ons op een nest met ooievaars.

Onderweg hoor ik de fluiter, de tuinfluiter, de Cettizanger, de zwartkoptuinfluiter en de spotvogel. En natuurlijk de tjiftjaf en de fitis, de merel en de zanglijster. Het fluit allemaal dat het een lieve lust is.

We drinken onderweg koffie in Fleury, waar we een mannetje treffen die op een Bromton (vouwfiets) fietst met zijn bagage. Kijk dat kan ook. Hij fietst waar hij wil en reist desnoods met zijn fiets per vliegtuig naar het land waar hij wil fietsen. Zo had hij onder andere in Marokko gefietst...

Het barst trouwens van de fietsers op dit pad en ze hebben allemaal andere tassen en een grote diversiteit aan bagage. Bij de een zit alles netjes in tassen en goed vastgebonden, bij de ander is van alles op elkaar gestapeld op de bagagedrager. En iedereen geniet van zijn eigen manier van onderweg zijn.

Na 90 km komen we aan in Chatillon en Bazois, waar we slapen in een Couvent: een voormalig vrouwenklooster. We zijn er te vroeg en gaan eerst even een ijsje eten. Pierre ontdekt dan dat zijn achterband lek is.. Geen betere plek om dat te ontdekken dan bij een verhuurder van fietsen die en passant ijs verkoopt.... Maar de man wil van alles met de fiets ondernemen wat wij niet zien zitten. Dus plakken we de band met vereende krachten en halen bij de goede man alleen extra lucht om de band weer op te pompen én een ijsje. En daarna is het tijd om het voormalig klooster te betreden.

We werden hartelijk ontvangen door 2 oudere dames die ook de maaltijd voor vanavond bereiden. "En nog even iets" zei een van de 2, "wie van U heeft een dochter Een dochter had ervoor gezorgd dat ons een fles champagne bij aankomst aangeboden werd." !! Nou ja en wie dan wel? Onder het genot van een glaasje van die champagne kwam de aap uit de mouw wie de gulle gevers waren. We zijn nu halverwege de rit, reden voor een feestje. Proost.