La Almunia de Dona Godina naar Zaragoza

Dinsdag  3 mei van La Almunia de Dona Godina naar Zaragoza 72KM en 159 hoogtemeters
Het regent oh wat regent het
Ik hoor het in mijn warme bed
Ik hoor de regen zingen
Het regent, regent dat het giet
Dat niemand daar nu iets van ziet
Van al die donkere dingen

Dat was vannacht, en vanmorgen ook nog een beetje. Dus vertrokken we in volledige regenuitrusting maar het is gelukkig meegevallen onderweg.

Onze conversatie onderweg is interessant: mooi weggetje he, mooi gebied hier, wat een wind, ik heb een hekel aan die wind, goh wat hebben we geluk met het weer dat het niet regent, heb jij de ondersteuning aan? Ik nog niet, nee ik ook niet. Jonge wat een klim, ik heb hem nu wel even wat hoger gezet, ja ik ook. (Dan staat de ondersteuning op toer of smart, afhankelijk van het systeem.) Goh ik wou dat ze die steentjes hier weg hadden geveegd, dat zou heel wat makkelijker fietsen... Zit jij op de track? Ja. Oh ik niet, ik kan hem niet vinden. Oh ik heb de GPS opnieuw aangezet, nu is het goed. He heb je die vogel gezien? Dat dat was een tapuit, mooi he. Die heb ik onderweg ook al gehoord. Kijk daar, 2 reeën over de weg. Pas op! Een gat in de weg....

We fietsen mooie weggetjes, soms als het niet anders kan even een grote weg, maar meestal landweggetjes. Zeker vandaag gaat een weggetje alsmaar stroomafwaarts langs het riviertje de Jalon. Het fluit weer dat het een lieve lust is en we zien mooie bloemen, onder andere een soort Lavertera en een witte bloeier die kennelijk Koningskaars heet, geen idee of het klopt.

We hadden ze nog niet gezien onderweg, maar het pad langs het riviertje liep langs enorme rotsformaties en daar cirkelden heel veel gieren boven. Wat een enorme vogels zijn dat, prachtig om te zien.

Onderweg naar Zaragoza daalden we vooral met af en toe een venijnig klimmetje. Er waren veel kleine dorpjes onderweg en dus konden we al snel koffie drinken en brood kopen, zodat we voorzien van allerlei lekker door konden fietsen.

Tot ja, tot: dat hadden we ook nog niet meegemaakt, tot ik een lekke band had. Eigenlijk valt vooral op hoe zeldzaam dat is, om een lekke band te krijgen!! Gestopt, alle bagage van de fiets, band inspecteren: er zat een stukje glas in! Band van het wiel af, het gaatje weer opzoeken, even schuren, solutie er op, dan: heel belangrijk even wachten(!), plakker er op, band weer op het wiel, band oppompen, en halleluja daar gingen we weer. Wel over een stenig hobbeldehop weggetje, dat last geeft aan handen en onderarmen. Maar om zo al meteen diep de stad in te fietsen is natuurlijk fantastisch en laten ze in deze stad nou fietspaden hebben, ook al helemaal goed!

We zitten dicht bij de oude stad in een prachtig hotel en hebben al genoten van een 'menu del dia'. Dat is toch geweldig: een 3 gangen keuzemenu met een drankje en koffie toe en dat voor 16 euro. Dat wordt straks nog wennen thuis. Morge een rustdag hier