Van Troyes naar La Rothiere 55km 120 hoogtemeters

Inmiddels trekken we naar het oosten en rijden we vandaag via een Via Verde langs de Seine en een aantal enorme meren dwars door een natuurgebied. Ergens lezen we dat dit alles is aangelegd als vogelgebied en natuurgebied voor planten, maar het lijkt ons sterk dat je kilometerslange hoge dijken aanlegt alleen maar om vogels te trekken.
Het lijkt er meer op dat de dijken het water binnen een meer vasthouden, zodat een groot gebied als landbouwgebied beschikbaar is: expolderen in plaats van inpolderen. Het natuurgebied en de vogels is daarbij winst.
Het is overigens wel een mooi vogelgebied, daar niet van. De grote karekiet zingt dat het een lieve lust is, er zwemmen veel zwanen, een enkele rietgors spot ik, over het water scheren oeverzwaluwen, de witte en gele kwikstaart vliegen veelvuldig voor ons uit en ik zie wat sternen vliegen. Volgens de informatie zitten er ook flamingo's, maar die heb ik niet gezien.

In het natuurgebied is natuurlijk de berm niet gemaaid en er bloeit dus van alles: geel zoals de boterbloemen, paardenbloemen, kruiskruid en in het begin valkuil, over de grond zie ik rolklaver; roze van klaver en selene, wit van schermbloemen en margrieten en heel af en toe staan er weer plukjes orchideeën in het gras. Je zou het in tuinen niet zo aanleggen, maar al fietsend is het mengsel van grassen en alles wat er tussendoor staat en doorschemert een lust voor het oog.

En wat genieten we weer onderweg, heerlijk. Ondertussen mijmer ik: in Oekraïne is het nog steeds oorlog en in noord Italie is het een en al rampspoed door overstromingen en aardverschuivingen. Te bedenken dat we enkele jaren geleden daar doorheen fietsten op weg naar Rome! Toen zijn we ook door de Appenijnen gefietst waar een paar jaar daarna een aardbeving was. Wat zijn we toch geluksvogels met al die mooie tochten die we mogen maken en al die mooie streken die we al fietsend ontdekken, de prachtige steden nog eens daargelaten.
Ik ben stil en dankbaar om dit alles dat ons toevalt!!

En nu zitten we op een kruispunt van wegen in een Logis de France, we zijn gewassen en gestreken en de was mag zelfs in de centrifuge!! Lang leve de familiehotels!!