Van Lafrancaise naar Bouzies 78 km en 688 hoogtemeters

Wat een levensverhaal heeft deze vrouw: ze is 30 jaar geleden met haar man hier gaan wonen omdat ze hier met haar paarden zo goed kon verblijven. Het terrein hebben ze aangepast: van zonnebloemen naar weiland, daarbij een paardenbak gemaakt. Ze heeft paardrijles gegeven aan mensen hier in de buurt. Haar eigen paard is enkele jaren geleden overleden. Haar man heeft enkele jaren geleden een dodelijk ongeluk gehad. En nu doet ze deze BenB alleen. 
Ze heeft een grote mooie hond een Snoutser om zichzelf te beschermen tegen indringers. Voor 5000 euro heeft ze met de hond cursussen gelopen om hem sociaal te trainen én om hem als beveiliger te trainen. In het eerste geval mag hij niet bijten, in het tweede geval moet hij dat op commando juist wel doen! Ze legde het ons in geuren en kleuren uit... Alsof ze ook om een praatje verlegen was. 86 jaar en zelf op de ladder om even te kijken wat er mis was met de parasol; later kroop ze achter de naaimachine om het doek van die parasol te repareren... Zij kijkt niet op van ons met ons fietsen!!

'S Morgens wilden we met haar het bier dat we gedronken hadden en de fles wijn die we ook soldaat gemaakt hadden afrekenen. Eigenlijk vond ze het vervelend om er iets voor te moeten vragen en ingeval mensen rechtstreeks bij haar boekten deed ze dat ook niet. Maar ze liet zien dat booking.com 28% van het door ons betaalde bedrag incasseerde en met alle prijzen die gestegen waren hield ze aan de verhuur van haar kamers nagenoeg niks over. En dus vroeg ze ons een tientje voor de fles Chablis en de 4 biertjes...

Nog een verhaal: de moeder van haar vriendin had in de buurt een kasteeltje gekocht en voor 3 miljoen helemaal super laten renoveren. 62 ramen met overal luiken ervoor én overal smeedwerk hekjes voor die ramen "weet je wel hoeveel dat aan onderhoud kost" zie ze! Bovendien overal vloerverwarming en in de paardenbak een natuursteen vloer. Super de super dus. Na de dood van haar moeder wilde de vriendin hat pand wel verkopen en kon het aan de straatstenen niet kwijt!! Het ging uiteindelijk voor nog geen miljoen van de hand!!!

Nou, genoeg gepraat over de Duitse dame, ze was wel van de getallen, we weten van alles nu de prijzen. 

Vandaag wilden we vroeg vertrekken, want het zou om een uur of 10 gaan regenen. Na een kilometer of 25 namen we een kopje koffie op een terras, heerlijk. Niet lang daarna werd het inderdaad regenjassenweer en niet lang daarna ook regenbroeken, regensloffen en petten onder de helm-weer. Van een beetje regen ging het over naar gestage regen en af en toe zelfs giet! Mijn nieuwe jasje kreeg de vuurdoop en doorstond die volledig! Ik heb een nieuw jasje met capuchon, dat had mijn vorige jasje niet. Tijdens het fietsen maakt dat niks uit, dan heb ik een pet op, maar in de regen door een stadje lopen met een douchemutsje op... Ik sta er nu véél beter op!!

We fietsten in de regen dwars door Cahor, tegen het verkeer in... Als automobilist zouden we mopperen om die gekken op hun fiets, maar al fietsend gaan we ons vrijbuiters voelen en die regen maakt ons helemaal driest. Foei, maar dat is achteraf gepraat.

Het valt me op dat bij ommuurde stadjes steeds Valeriaan bloeit tegen de muren aan. Zouden de bewoners zoveel aan hun hoofd hebben dat ze Valeriaan nodig hebben. Wie weet. Als we hier of daar iets eten, vandaag weer tijdens de lunch, valt ons op hoe inefficiënt alles geregeld is en hoe de mensen in de bediening zich getsresst rot rennen om iedereen ter wille te zijn! Vorig jaar verbleven we in een van de Valk hotel waar een schattige robot het gebruikte vaatwerk naar de keuken transporteerde: dat scheelde kilometers lopen voor het personeel, én heel wat stress.
Toekomst, toekomst...

Hehe, we zijn weer gewassen en gedroogd en buiten is het inmiddels ook droog. Het waterballet dat we met onze natte tassen hebben veroorzaakt is weer netjes opgeruimd. We kunnen weer aan een biertje gaan denken en wie weet nog een kaartje leggen.