Van Roa naar San Esteban de Gormaz

Vrijdag 29 april. Van Roa naar San Esteban de Gormaz 76KM en 467 hoogtemeters
Vandaag begint koud, maar de zon schijnt en dat geeft de burger moed. Wie weet fietsen we straks in korte broeken met blote armen. 
We fietsen door het rivierdal van de Duero en er zijn volop wijndomeinen te vinden. Er zijn dan ook hele velden met druivenstruiken, maar er zit nog helemaal geen blad aan, zelf geen waasje groen is er te zien. De domeinen hebben hun wijnkelders in grotten uitgehakt of diep onder de grond ingegraven om de temperatuur constant te houden op 12 graden. De belangrijkste druif van dit gebied is de Tempranillo, maar Malbec, Merlot en Sauvingon zijn ook wel aangeplant. Het levert stevige wijnen op een beetje vergelijkbaar met Rioja.

De eerste 20KM van het traject van vandaag waren vlak en gingen over een carretera secundaria  met regelmatig verkeer. Saai, langgerekt, maar niet gevaarlijk druk. Zelfs mijn dashboard -mijn stuur met bel, GPS en kilometerteller- is saai. De GPS laat alleen maar een grote streep zien: dat is de weg die we rijden. Ik hoor de vogels wel, maar kijk er even niet naar.

Maar het laatste stuk voor we neerstrijken voor een kop koffie is een prachtig pad langs een riviertje. Het is oppassen geblazen om goed te rijden maar ook echt genieten van deze mooie omgeving.
In Aranda del Duero nemen we koffie met een broodje. We kopen wat bananen en yoghurt en maken ons op voor het volgende traject. Dat is aanzienlijk leuker, een smalle golvende weg, met hier en daar een klein klimmetje. Vanaf een rotspunt kijkt een witkoparend welwillend op ons neer: zie die lui zich inspannen...

Bij 45KM op de teller biedt een bushokje een bankje om yoghurt en banaan te nuttigen want er gaat weer geklommen worden. 2 Fietsers die we al eerder hadden gespot komen aanfietsen: hij met tassen en een kar achter de fiets, zij zonder bagage.. Zij fietsen een ronde die ze zelf hebben bedacht. Weer fietsen zonder de kinderen....

We hadden ons zo gefocust op de klim die zou komen dat het uiteindelijk meeviel. Het boekje laat zien wat de hoogteverschillen zijn op een traject en we hebben ook nog de info van het programma RouteYou en soms ziet alles er dreigender uit dan de werkelijkheid is. 
(Zo laat RouteYou het traject zien over alle hoogtes die er zijn op de weg, maar als we dan een Via Verde fietsen foppen we RouteYou, want dan gaan we door tunnels.. Haha.)

Na de klim en afdaling zagen we een ander landschap: geen druivenstruiken meer maar landbouw. We fietsen weer door een ander beekdal. Ineens hoorde ik een karekiet, zomaar. Ik zag gele kwikstaarten, rietgorzen en de roodborsttapuit. Een grote bonte specht streek neer op een boom en de koekoek liet zich weer horen.
We genieten van het ontluikende groen van de bomen en zien dat de fruitbomen pas net beginnen te bloeien. Op 800-1000 meter hoogte is de natuur duidelijk later.

We zijn nu in San Esteban de Gormaz, weer een historisch stadje, in een prima hotel waar we eerst gegeten hebben, alvorens te douchen, te wassen en alles weer op te laden.