21 april

21 april van Elvas naar Portalegre 60Km en 790 hoogtemeters

Ja ja heel wat hoogtemeters met het venijn in de staart. En dan moesten we in het nieuwe hotel nog tot half 4 wachten voor we naar de kamers konden. Dus dit verslag is een latertje.

Gisteren hadden we een stukje door het stadje gelopen en toen we terugkwamen stond het bij de receptie helemaal vol. Er stonden wel 40 mensen. Wij blij dat we op tijd hadden kunnen inchecken!! Janny en ik deden nog wat boodschapjes bij de supermarkt voor vandaag onderweg. 

Daarna hadden we nog tijd om een kaartje te leggen en een biertje te drinken om tot slot bij een retsaurant op steenworp afstand heerlijk te gaan eten. Ook daar waren we gelukkig bijtijds want het restaurant stroomde in mum van tijd helemaal vol en toen we weggingen stonden  ze buiten te wachten. Goede keus dus!!

Vanmorgen ontbeten we al om half 8, we waren zelfs iets te vroeg, maar met ons had een bus vol Japanners precies dezelfde gedachte om vroeg te ontbijten... Ooit hebben we met de kinderen ergens in Frankrijk een hapje gegeten en kwam er een groep Japanners binnen toen we net aan het toetje toe waren. In no time was de hele toetjestafel geplunderd, het was net een zwerm spreeuwen. Ik was dus een beetje bevreesd met deze groep, maar het viel nu gelukkig mee!!

Onze fietsen hadden het prima gehad in de feestzaal. We pakten ze weer op en vertrokken voor de tocht van vandaag in een flinke mist. Gelukkig trok die snel op en kwam de zo'n weer tevoorschijn. We fietsten door een prachtig gebied met grote boomgaarden van kurkeiken. Hier en daar waren ze van bast ontdaan, maar we zagen ook bomen waar de bast al weer van was aangegroeid. Onderweg zien we veel en we snuiven heerlijke geuren op.

Bij een korte stop zien we weer grote roofvogels vliegen, langzaam wervelend op de luchtstroom. De laatste dagen hoorde ik steeds een vogelgeluid dat ik nog niet thuis kon brengen, maar ik ben er achter: het zijn kwarteltjes die ik hoor.

Vóór de laatste stevige klims zien we een keurig bushokje en drinken we onze eigen koffie: elke dag gaat er een thermoskan kokend water in de tas en met zakjes oploskoffie maken we ons eigen kopje. Jongelui vinden het niks, maar wij genieten er van. We hebben in de supermarkt hier een soort van pennywafels ontdekt. Wat willen we nog meer. We maken meteen de yoghurt ook op. De rest van de lunch deden we al eerder op een schilderachtige plek in een dorpje.

En dus waren de tassen wat lichter om de laatste hellingen te nemen met als toetje nog een keer omhoog en omlaag door de straatjes van Portalegre. 

Onderweg is bij een schoen van Pierre een deel van de zool losgelaten. Gelukkig heeft Kees ductape bij zich en kunnen we de boel dichtplakken. Tijdens het wachten voor we konden inchecken kochten we in een Chinese winkel van sinkel (er was alles te koop) secondewijzer en plakten de schoen 'vakkundig' laten we maar zeggen.