Van Eguzon naar Chateaumeillant 80 km en 850 hoogtemeters

Vandaag zouden we pas om 18.00 uur in de gite terecht, dus we konden het kalm aan doen. We hadden het echter wel gehad met het huisje waar we zaten, waar alles wat vast zou moeten zitten loszat. We bakten zelf broodjes voor het ontbijt en maakten koffie van de 4 cupjes die er waren en vertrokken toch bijtijds.

De weg die we moesten nemen voerde ons naar de barrage van het stuwmeer waar we vlak bij zaten. Het eerste pad leidde echter naar: een hek. Dan maar eerst afdalen en een weg rechtsaf genomen. Dat eindigde, jawel: bij een hek. Tot slot hebben we toen een mooi weggetje omhoog genomen dat ons uiteindelijk boven bij de barrage bracht en waarna we ook al snel weer op de goede route zaten. Hehe.

Het pad gaat door een langzaam vlakker wordend landschap met veelal veeteelt, maar ook akkerbouw. We zien allerlei soorten koren, we ruiken het uitgebloeide koolzaad en we zien zelfs een heel veld met vlas met allemaal lichtblauwe bloemetjes. Mooi hoor. Overal rondom de weiden bloeit de meidoorn, de kastanjebomen staan in bloei af en toe staan er nog fruitbomen in bloei. Bij veel tuinen bloeit de sneeuwbes uitbundig. Die staat er echt prachtig bij.

Onderweg fluit het dat het een lieve lust is. Nu hoor ik af en toe ook de grasmus. In een flits zie ik een vliegenvangertje heen en weer schieten. Het is klein en bruin en schiet even uit de heg en even snel weer terug, maar heeft dan wel een vliegje gevangen. Soms is het zwart en wit en heeft hetzelfde gedrag: dat is de bonte vliegenvanger. Ik neem het allemaal maar waar al fietsend. Ik heb een kijkertje in mijn stuurtasje, maar dat doet weinig dienst... Ergens onderweg zag ik nog de blauwe kiekendief boven de velden zweven. Een prachtige vogel is dat!!

We drinken koffie in een winkeltje waar allerlei lekkers verkocht wordt. In een dorp van niks begin je een winkeltje, je zet er wat tafels en stoelen neer en een koffiemachine en je krijgt er vanzelf de zoete inval!! Iedereen baalt natuurlijk van het feit dat er verder helemaal niets meer is, dus elk initiatief is welkom.

In Chatre genoten we op een terras, in de zon (jawel), van een heerlijke maaltijd en verrukkelijk toetje. Ondertussen vermaken we ons met kijken naar de mensen op het terras. Er zit altijd wel iemand die er anders dan de anderen uitziet en we genieten van de simpele conversatie over wat we allemaal zien.

Wie heeft dat nou ooit gezien: een rijdende coiffeur! Een campertje dwaarmee de kapper kennelijk langs de klanten trekt. Dat heb ik in Nederland nog niet gezien, nóg niet. Wie weet wat we nog gaan meemaken.

Een nu gaan we genieten van alles wat we onderweg in de supermarkt hebben gekocht om zelf een maaltijd samen te stellen. In de supermarkt troffen we nog een Nederlands jong stel die te voet onderweg naar Santiago waren; al 45 dagen onderweg en nu bijna op de helft. Maar dat is ook wat: ze stonden op de camping van Chateau Meillant en om inkopen te doen moesten ze zeker 3 km naar de supermarkt lopen....