5 mei

Van Petrus naar Pieter
Gisteren zijn we er niet aan toe gekomen om ons verslag van de eerste reisdag te doen. Dat zegt alles over de ontvangst en het verblijf in Venlo. Met neven en nichten is het goed toeven en onze gastvrouw en gastheer waren geweldig. We werden ontvangen met Limburgs en Itaiaans gebak bij de thee, daarna een lekker glas wijn voor de borrel en een heerlijke maaltijd van asperges met alles er op en er aan met aardbeien toe. Verrukkelijk.
Niet alleen de maaltijd was geweldig, we kregen ook een demonstratie van allemaal nieuwe kookapparaten. Ik denk wel eens dat we nu alles wel hebben aan snufjes en mogelijkheden, maar dan komt er toch weer iets bij. Er valt op kookgebied nog van alles te leren. Ooit van een thermomix gehoord?

Maar eerst vertrokken we volgens afspraak om half negen uit Uden, nog met jas en sjaal want het was wel zonnig maar niet warm. Tijdens een kopje koffie in de zo'n spraken we iemand die met een rollator liep. Op onze vraag aan elkaar hoe we verder moesten, zei hij: "ja alles wat je fietst moet je ook weer terug!"  "Nee" zei ik "we fietsen voorlopig alleen maar heen, naar Rome." Nou dan liep hij met zijn rollator maar niet met ons mee, dat vond hij wel ver....

Toen we het Limburgs Landschap infietsten hoorde ik de koekoek. Die Zomergast is dus weer gearriveerd, dat is goed.

Vandaag vertrokken we na een heerlijk ontbijt, uitgezwaaid door alle deelnemers aan het slaapfeestje, met frisse moed richting Duitsland. Het is grappig en herkenbaar: mensen die zelf dit soort tochten gefietst hebben spreken ons natuurlijk aan: welke tocht we fietsen, waar naar toe etc. Dat doen wij ook als we iemand zien fietsen. Fietsers herkennen elkaar, we horen bij een groep.

Het was vandaag een mooie tocht, voor een groot deel langs de Roer in Duitsland. Onze eerste Duitse pleisterplaats is Julich. Het is fantastisch weer en we genieten volop.