24 april

24 april van Golega naar Vila Franca de Xira 91Km en 371 hoogtemeters

Gisteren heb ik niet zo best geslapen. We sliepen op een smal bed en de matrassen zijn hier redelijk hard, ik vermoed in verband met de warmte. Ik had steeds het gevoel dat ik mijn best moest doen om óp het bed te blijven liggen. Maar als je wakker ligt hoor je de geluiden van de nacht en gisteren was dat de zang van de nachtegaal! Een prima nachtje dus.

Vannacht heb ik prima geslapen. In verband met de muggen hadden we de ramen en deuren dicht en de airco aan, geen nachtelijke geluiden van buiten dus. En dat terwijl we in een eigen huisje van een Agritourismo sliepen. Het huisje was ruim genoeg om de fietsen ook binnen te laten slapen.

In verband met ons vroege vertrek vandaag kregen we ons ontbijt al gisteren aangereikt, keurig op een dienblaadje. Het is altijd weer leuk om dan even te kijken wat je krijgt toegestopt. Een liter vruchtensap, 11/2 liter water (prima voor in de bidons) aardbeien, druiven en papaja op een schaaltje en dan brood, beleg en pakjes melk en yoghurt met Cruesly. Genoeg om op de fietsen dus!!

Ook gisteravond had het lekkers ons goed gesmaakt en als je dan bij de afwas even onder de boorden en kopjes kijk: alles komt van Ikea. Sommige merken kom je overal tegen!!

We maakten een vroege start omdat we zeker 80 kilometer voor de boeg hadden en in dat traject nog een aantal paden van dubieuze kwaliteit zouden zitten. Dat zou in kunnen betekenen dat enig noodzakelijk omfietsen de tocht vandaag nog langer zou kunnen maken.

Na 20 kilometer dronken we koffie. Tot daar toe viel het allemaal nog erg mee. We hadden wel al een stevige klim gehad maar die was goed te doen. Niet lang daarna bracht de track ons over het spoor. We moesten eerst wachten bij de overgang tot de trein voorbij kwam en die had even geen haast. Aan de overkant stond de vuilniswagen en 2 vuilnismannen stonden alsmaar gekheid te maken.

Na de overweg moesten we direct linksaf... En toen werd het sluipdoor via weggetjes en steegjes, het leek nog hoopvol maar het eindigde bij een trap. Deze 4 mensen, die al menig hindernis genomen hebben op deze tocht, lieten zich niet klein krijgen. We zeulden de fietsen met tassen en al naar boven, hehe. Janny maakte er een reportage van: zie dus de beelden.

Nou dachten we dat we toch aardig geklommen hadden, maar het plaatsje dat we bij het naderen van de spoorwegovergang hoog op de rotsen hadden zien liggen daar moesten we toch echt naartoe en dus volgde er een steile steile helling die lang aanhield. Dat is dan wel even hijgen hoor. En gek genoeg belandden we boven in een heel toeristisch plaatsje met een heuse winkel-wandelstraat eindigend bij een mooi plein.

Met het vervolgen van de weg komen we steeds Camino-gangers tegen. Er gaan mensen naar Santiago en naar Fatima. We zien zelfs een keer een stel fietsers, ook onderweg.  

Bracht het begin van de dag ons nog langs een natuurgebied, waar ik koereigertjes op het veld zag het laatste stuk van de route vandaag was langs een drukke grote weg en dan word je een beetje gek van de herrie van auto's en vrachtauto's, grote vrachtauto's. Langs de Taag is natuurlijk veel industrie en dat brengt verkeer met zich mee. Hoewel de snelweg hier ook loopt, is de secundaire weg ook heel druk. 

We waren dus blij dat we bij het hotel aankwamen, waar we stevig op onze kiezen moesten bijten toen we hoorden dat de fietsen buiten moesten blijven. Het is te gek voor woorden: een groot Hotel van het kaliber luxe van de Valk en dan geen ruimte voor fietsen. We verzinnen natuurlijk van alles wat we stiekum kunnen doen, maar we leggen ons er uiteindelijk maar bij neer: nu maar onze stevige sloten een keer toegepast, dan hebben we die ook niet voor niets meegesjouwd!