Als de zon schijnt

20 mei
Vandaag een ander liedje: Oh wat is de wereld mooi, als de zon schijnt!! Heerlijk. Zelfs de vele bouwmaterialen van bouwfirma's die we onderweg zien, zien er mooier uit als de zon schijnt. Die zien we veel, want aan elke in- of uitvalsweg van een plaats is er wel een.

We hebben vannacht in een prachtige B en B in het centrum van Trento gezeten, dat was echt een belevenis. Ook het ontbijt was heerlijk met brood, een zelfgebakken cake, yoghurt. We konden er weer tegen toen we vertrokken. Meteen hebben we bij de bakker broodjes voor onderweg gekocht, dat gaat nu alles in het Italiaans!! Ja ja daarvoor heb ik al een paar jaar les en maak meestal keurig mijn huiswerk...

Na nog een foto van een zonnig Piazza el Duomo van Trento maakten we ons de stad uit. Pierre zocht nog vergeefs naar een flappentap, bancomat heet dat hier.

Na 26 km bereikten we Rovereto, dat beschreven stond als een leuk plaatje met Middeleeuwse smalle straatjes. Iets om even neer te strijken voor een koffie aan de bar!! We werden aangesproken door een Itaiaan en een Vlaamse, die onze fietsen bewonderden. Zij fietsen zelf ook stukken in Italie. Het raakt steeds meer in dat fietsen. Gelukkig wisten zij ons een bancomat te wijzen, dus de beurs is weer gevuld en we kunnen weer betalen. Hier gaat nog veel contant.

Na onze koffie ging het verder voor een lange dag. We reden weliswaar de Alpen uit, maar vlak was het laatste stuk allerminst. Er zaten nog een aantal venijnige klimmetjes in en uiteindelijk bleken we nog 400 meter omhoog te zijn gemoeten. Ook weer omlaag natuurlijk, want we zitten nu op hetzelfde niveau. De klimmetjes en het laatste pad langs een kanaal waren duidelijk favoriet voor mannen op wielrenfietsen, met allemaal mooie pakjes aan. In de bergen zijn we ze niet tegengekomen, of misschien moeten ze zich dan ook zo warm kleden dat ze niet te herkennen zijn, wie weet.

We zitten nu weer in een B en B: Art geheten. Deze mevrouw maakt schilderijen, heel appart want ze schildert op de achterkant van glas en maakt daar haar kunstwerken mee. Haha, zij is blij dat ik een beetje Itaiaans koeterwaals, leuk toch!?

We zijn nu wel een beetje moe, we hebben er ondanks dat geklim 95 km op zitten. Pfff